Daar zat ik weer. Donderdagochtend, 07:30, lauwe croissant in de ene hand, visitekaartje in de andere. En ik wist: dit is niet mijn plek. In de vijftien jaar dat ik nu onderneem, ben ik regelmatig gevraagd of ik me wilde aansluiten bij een businessclub. Als ondernemer heb je er vast wel eens van gehoord: groepen ondernemers die wekelijks samenkomen voor een ontbijtsessie, een golfdag of een netwerkevent. Vaak professioneel georganiseerd met als doel: zaken doen, leads verzamelen, nieuwe connecties leggen. En voor sommige mensen werkt het, maar ik voelde me daar nooit op mijn plek.
Ik merkte dat ik op zulke plekken altijd het gevoel had dat er iets van me verwacht werd. Dat mensen vooral om zich heen aan het kijken waren met de vraag: Wat kan ik uit deze connectie halen? Kunnen we samenwerken? Kan ik hier iets aan verdienen? En hoewel ik het ondernemers instinct snap, begon het me juist energie te kosten en haalde ik er uiteindelijk weinig uit. Het voelde niet oprecht. Alsof het persoonlijke altijd moest wijken voor het zakelijke.
Ik wilde iets anders
In plaats van me nog vaker door verplichte netwerkgesprekken heen te werken, besloot ik iets anders te doen. Ik begon zelf etentjes en kleine bijeenkomsten te organiseren met andere ondernemers. Ik had hierbij geen programma, geen pitchrondes, geen businesscards op tafel. In plaats daarvan gaan we gewoon samen eten, praten en lachen. Soms met bekenden, soms met nieuwe gezichten.
Wat me opviel was dat de gesprekken veel dieper gingen. Natuurlijk spraken we over werk, maar het ging niet per se over leads of samenwerkingen. Het gaat ook vaak over twijfels. Over dingen die goed gingen, en dingen die totaal niet werkten. Over burn-outs, successen, relaties, kinderen en nieuwe ideeën. Zo ontstaat er ruimte voor échte connectie. Ik kwam er met meer energie vandaan dan ik erin stopte. En dat is voor mij de graadmeter geworden.
Niet elke ontmoeting hoeft zakelijk te zijn
In de wereld van business clubs draait het vaak om zichtbaarheid en rendement. Maar niet elke ontmoeting hoeft iets op te leveren. Soms is het juist waardevol om even niet te praten over groei, schaalbaarheid of KPI’s. Daarnaast kan ondernemerschap, zeker in de startfase, best wel eenzaam zijn. En soms heb je meer aan een eerlijk gesprek met iemand die snapt waar je doorheen gaat, dan aan vijf leads die je na een geforceerd praatje toevoegt op LinkedIn.
Daarom geloof ik in lokale netwerken, maar dan op je eigen voorwaarden. Verzamel mensen om je heen waar je je goed bij voelt. Organiseer iets dat bij jou past, zoals een etentje, een wandeling, een borrel. Nodig mensen uit waar je nieuwsgierig naar bent. In eerste instantie niet om zaken mee te doen, maar om elkaar beter te leren kennen.
Mijn advies: organiseer het zelf
Vooral beginnende ondernemers zie ik vaak terugvallen op businessclubs. Logisch ook, want het voelt als een veilige manier om nieuwe mensen te ontmoeten. Maar juist in die kringen zijn er veel mensen die vooral komen om te verkopen. En dan wordt het lastig om echt jezelf te zijn.
Mijn advies: steek niet te veel tijd in het vinden van de juiste club, maar steek je energie in het opzetten van je eigen kring. Dat hoeft niet groot te zijn. Nodig vijf mensen uit voor een avondje eten of een ochtendwandeling en kijk wat er ontstaat. Laat sales even thuis en laat groei even los. En kijk wat er gebeurt als je elkaar echt leert kennen.
Voor mij is dat het soort netwerk dat blijft hangen, omdat het niet draait om business, maar om verbinding. En dat is wat we allemaal af en toe nodig hebben, zowel privé als op de werkvloer. De mooiste deals ontstaan immers vaak pas als we even vergeten dat we zaken aan het doen zijn.
