Conflicten hebben vaak een slechte reputatie. Uitdrukkingen zoals "zonder wrijving geen glans" benadrukken echter dat onenigheid soms noodzakelijk is voor groei en verbetering, zelfs binnen werkrelaties. Desondanks vermijden veel mensen conflicten liever, omdat ze denken dat het mensen uit elkaar drijft. Zelf begreep ik vroeger ook niet hoe conflicten een positieve bijdrage kunnen leveren aan het succes van een project. Totdat ik begon met mijn compagnons @Roman, @Niels, en @Laurens bij @Billink.
Compagnons en Conflicten
Bij de start van Billink hadden we allemaal een duidelijk beeld van hoe we ons bedrijf wilden laten groeien. Dit leidde regelmatig tot meningsverschillen over de juiste beslissingen. Wetende dat een aanzienlijk deel van de startups faalt door onenigheid tussen compagnons, wilden we koste wat het kost voorkomen dat we onderdeel van dat percentage werden. Het leek logisch om conflicten te vermijden, maar al snel bleek dat deze aanpak niet effectief was.
We ontdekten dat elke keer dat we een conflict hadden, we juist een sterkere band van vertrouwen ontwikkelden. Onenigheid betekende niet dat we niet tot een oplossing konden komen. Integendeel, na een adempauze en enkele concessies kwamen we vaak op vernieuwende en innovatieve ideeën. Onze openheid naar elkaar toe, zorgde ervoor dat we elkaars feedback waardeerden en serieus namen.
Ieder zijn eigen manier
Binnen Billink had iedereen een gelijke rol, wat ervoor zorgde dat iedereen zich vrij voelde om zijn mening te uiten. Dit leidde soms tot verhitte discussies, waarbij deuren weleens werden dichtgesmeten. In zulke gevallen besloten we een pauze in te lassen en ons even te focussen op ons eigen ding. Niels maakte dan een autorit om af te koelen, Roman zocht een terrasje op en stak een sigaret op, Laurens verdiepte zich in telefoontjes, en ik speelde een computerspelletje om mijn frustratie af te reageren. Als we daarna weer bij elkaar kwamen, waren we genoeg afgekoeld om een gezamenlijk besluit te nemen.
Meestal deed iedereen water bij de wijn, wat leidde tot een goede stap vooruit. Soms was iemand het echter zo oneens met de meerderheid dat we besloten het plan te laten varen. We kozen er in dat geval voor om voor de minderheid te kiezen, in plaats van een lang traject van onenigheid in te gaan.
De sleutel tot succes
Wat voor ons goed werkte, was een combinatie van drie essentiële factoren:
- Vertrouwen: We vertrouwden elkaar volledig en hielden niets achter.
- Openheid: Dit vertrouwen gaf ons het zelfvertrouwen om onze eerlijke mening te uiten.
- Relativering: We konden altijd relativeren en kwamen uiteindelijk tot een oplossing door compromissen te sluiten.
Deze aanpak zorgde ervoor dat we altijd een oplossing vonden, vaak beter dan verwacht door de combinatie van meerdere ideeën en meningen. Gelukkig gebeurde dit niet dagelijks, maar eens in de maand of per kwartaal hadden we wel een pittige discussie. Conflicten kunnen dus een positieve kracht zijn binnen een team van compagnons, mits er sprake is van wederzijds vertrouwen en bereidheid tot open communicatie. Het is deze dynamiek die uiteindelijk de grootste kracht van ons team bleek te zijn.